Instagram

Je vindt mij/ons ook op Instagram met dagelijkse kost variërend van bloedserieus tot superidioot.

View this post on Instagram

‘Hoe gaat dat bij jullie eigenlijk?’ vroeg ik de een van de eerste keren dat ik naar onze Duitse speelgroep ging aan een stel ouders met wie ik in gesprek raakte. ⁣ ⁣ Ik was ongeveer 6 maanden moeder en was er op dat punt nog vol van overtuigd dat ik de enige op aarde was die als een soort prehistorische holbewoner gewoon lekker met kind aan de borst in bed lag 'want dat voelde goed en was wel zo gemakkelijk'.⁣ ⁣ Onze weg naar natuurlijk ouderschap verliep niet zoals je het zou verwachten. We begonnen met doen wat intuïtief in ons opkwam en ontdekten pas veel later (mind you: na ruim 8 maanden!) welk concept hier bijhoorde. En dat er niet alleen veel meer ouders waren die dit zo deden, maar dat er ook nog eens een compleet tijdschrift aan gewijd was, inclusief online platform en allerlei boeken! ⁣ ⁣ In Duitsland kwam ik er dus rond 6 maanden ouderschap achter dat wat wij deden 'bedürfnisoriëntiert' heet, behoefte-volgend zegmaar, en verzamelde ik in een week tijd een dorp van ouders om mij heen die vrijwel precies dezelfde filosofie hadden als wij. Mensen die ik in de twee jaar daarop dagelijks zou zien en spreken. ⁣ ⁣ Er ging een nieuwe wereld voor me open. Ik leerde welke schrijvers/boeken/websites er bij 'ons cluppie' hoorden en kon alles waar ik tegenaan liep bespreken zonder dat ik eerst uitgebreid moest uitleggen wat ons basisidee over de mens is. ⁣ ⁣ Niet veel later kwam ik erachter dat dit ook in Nederland bestond onder de naam 'natuurlijk ouderschap' en schaarde ik mij superblij onder de Kiind fans. Ik leerde nóg meer en ontdekte de vele lagen waaruit bewust ouderschap bestaat. Waar we voorheen nog wel eens het gevoel hadden dat er iets niet klopte omdat we niet aan bepaalde verwachtingen van de maatschappij voldeden, konden we nu alles loslaten. Geen doelen meer, geen 'als ze X maanden is zal ze wel…' ⁣ Wat een bevrijding was dat, zo herinner ik het mij echt. ⁣ ⁣ Voor sommige mensen werden we met de kennis nog vreemdere eenden in de bijt, maar wij waren eindelijk thuis.

A post shared by Anke (@anke.in.munchen) on